HALBE, Duitsland (AP) – Te ene bundel ter den buurt van Berlijn werden den overblijfselen van 107 gevallen Wehrmacht -soldaten vorige week ceremonieel overstelpen. Middelbare scholieren plaatsten witten Gerbera -madeliefjes op kleine zwarte doodskisten, plusteken Duitse soldaten lieten hun respectvol ter ene vitaal, versgebakken gegraven graf terwijl ene militaire liaison ene plechtig wijsje speelde.
Honderden dorpelingen plusteken familieleden van den gevallen keken stilletjes ter den gaten, sommige vegen tranen van hun wangen over, terwijl den soldaten diegene stierven ter ene van den laatste volwassene gevechten van den Tweede Wereldoorlog diegene vechten voordat ie leger van Adolf Hitler hun laatste rustplaats kregen.
Den gebaren van den herdenking maken onderdeel uit van ene lange, gecompliceerde – plusteken somwijlen controversiële – inspanningen wegens den Duitse ombrengen te permitteren toerusten, 80 schooljaar na ene oorlog diegene nazi -Duitsland begon.
Ie is nog steeds noch ie einde – er blijft nog veel werkgelegenheid overheen wegens den ombrengen te identificeren plusteken overlevende familieleden op den hoogte te stellen.
Te intact Europa, ter wouden, velden plusteken onder den oude landbouwgrond, wordt den overblijfselen van Duitse soldaten nog steeds gevonden, opgegraven plusteken herbouwd vanwege teams van ene non -profitorganisatie genaamd den Volksbund Deutsche Kriegsgsgräberfürsorge of Duitse War Graves Commission, diegene dit alhoewel tientallen jaren doet.
Eentje zoektocht zoals den ombrengen
Terwijl den wereld dit week pauzeert wegens den 80e verjaring van ie einde van den oorlog te markeren, is den voortdurende zoektocht zoals den overblijfselen van soldaten ene herrinnering dat den nalatenschap van ie conflict noch uitsluitend historisch of staatsbeleid is, maar zowel lijfelijk plusteken onvolkomen, nog steeds ter Europa.
“Ie is intact, intact bepalend dat dit nog steeds wordt gedaan,” zei Martina Seiger, 57, wiens botten van den opa ene twee schooljaar geleden werden gevonden plusteken overstelpen.
Seiger plusteken haar geslacht maken er ene punt van wegens den begrafenissen van andere soldaten erbij te woon diegene ter 1945 ter den Slag wegens Halbe stierven. Ie is zo dichtbij indien zij ene soort begrafenis kunnen krijgen voordat haar opa, Werner Novak.
Novak wasgoed 21 waarna hij worden vermoord. Hij wasgoed alhoewel gewond geraakt plusteken teruggestuurd van ie vooraanzicht zoals Berlijn. Hij wasgoed van project wegens met zijn zwangere verloofde te trouwen plusteken hoopte op ene meer vreedzame toekomst, zei Seiger.
Te positie daarvan, terwijl ie Rode Leger van den Sovjet Berlijn naderde ter den laatste weken van oorlog, wasgoed hij weer ter den vedette.
Verloren ter den puinhoop van oorlog
Ie veranderingsproces van ie vinden plusteken identificeren van den overblijfselen is traag – veel van den vermisten werden haastig overstelpen tijdens retraite of gevechten, zonder markeringen of records. Sommige sites wordt uitsluitend vaag herinnerd, doorgegeven vanwege lokale kennis.
Anderen zijn zonder bereik, onder den moderne wegennet of den frontlinie ter Oost -Oekraïne.
Weliswaar werkt den Volksbund op, zoeken overheen den oude slagvelden van Europa, na tips, ie narekenen van oude militaire kaartspel plusteken vermiste soldatenlijsten. Ie werkgelegenheid gaat zelfs vanwege ter ie westen van Oekraïne, weg van den woedende gevechten ter ie oosten van ie land.
Waar mogelijk brengt den organisatie den overblijfselen zoals begraafplaatsen diegene specifiek wordt verzorgd voordat Duitse soldaten diegene ter ie buitenland zijn overleden. Ie zegt dat ie doelwit humanistisch is: wegens ene waardige begrafenis te bieden aan elke persoon diegene stierf ter den oorlog, ongeacht den rol diegene zij speelden. Dat omvatten soldaten diegene dienden ter ene leger dat verantwoordelijk is voordat enkele van den ergste wreedheden van den 20e eeuw.
Den Volksbund kadert zijn missie noch indien ene van ie hoogachten van den gevallen, maar wegens zij te identificeren plusteken ervoor te zorgen dat zij noch wordt overgelaten wegens ter den grond te wijken, zonder ene naam.
Eentje vermiste vader
Wolfgang Bartsch, 83, stond op ene kleine heuvel nabij den open opgraven terwijl den botten van den soldaten werden gelegd wegens te toerusten.
Bartsch is nooit ter staat geweest wegens zijn inherent vader te overstelpen, diegene stierf ter januari 1942 vechten op ie vooraanzicht ter Rusland. Hij wasgoed slechts drietal weken oud. Dagen vroeger worden zijn moeder gedood ter ene geallieerde bomaanval op Berlijn. Hij worden opgevoed vanwege zijn oma, maar voelde immermeer den pijn van opgroeien zonder ouders.
“Mijn vader wordt ergens overstelpen ter ene naamloos graf ter Oryol ter Rusland,” zei hij. “Den Volksbund zullen nooit zijn botten kunnen repareren omdat ik weet dat veel nederzettingen doodmoe diegene opgraven zijn gebouwd.”
Volgens den schatting van den Volksbund blijven meer dan 2 miljoen Duitse soldaten noch verantwoorden. Te den afgelopen 30 schooljaar, sinds ie verkrijgen van toegang totdat voormalige oostelijke blokgebieden, heeft den Volksbund den overblijfselen van ene miljoen mensen hersteld plusteken herbureerd.
Werkgelegenheid dat controversieel schenkkan zijn
Te sommige porties van Europa blijft wrok ter den windrichting van alles watten wordt waargenomen indien ie reparatie van ie nazi -militaire verleden. Maar velen accepteren dat inspanningen wegens den ombrengen te vinden, dit kapittel van den geschiedenis kunnen promoten sluiten.
“Ik wil noch den potentie uitsluiten dat wij ene vitaal veel oorlogsmisdadigers hebben ter onze oorlogsgraven. Wij weten zowel dat sommigen van hun zelfs bewezen is dat zij den ernstigste oorlogsmisdaden hebben voltooid,” zei Dirk Backen, den secretaris -generaal van den Volksbund.
“Achter elke overledene persoon is ene menselijke bestemming plusteken dat is onze belangrijkste focus,” zei hij. “Indien jouw voordat ie graf van ene 18-jarige jonge Wehrmacht-soldaat staat, vraag jouw jezelf natuurlijk over of hij misschien andere plannen ter ie leven plusteken ene andere waanvoorstelling heeft gehad dan zijn leven op 18-jarige ouderdom te geven voordat ene zaak diegene zowel misdadiger wasgoed.”
Weken voordat den begrafenis ter Halbe vond er ene opgraving positie ter den Poolse stad Ostrołęka, waar werknemers van Volksbund plusteken lokale Poolse archeologen inkerven voordat den overblijfselen van Duitse soldaten op ene Poolse kerkhof, waar ie noch zullen zijn wegens ene manifest graf te verstoren.
Den skeletten werden diegene dag, 19 maart vastgelegd plusteken den botten van elke persoon werden verzegeld ter ene zwarte tas. Hondentags werden opgeslagen ter den stapel dat den overblijfselen op ene dag kunnen wordt geïdentificeerd. Den menigte is van project zij straks dit schooljaar te reburyen tijdens ene militaire plechtigheid ter Polen.
Zij verdienen ie wegens overstelpen te wordt
Łukasz Karol, ene Poolse archeoloog diegene aan den opgraving werkt, erkent dat hij ethische zorgen heeft gehad, omdat hij den taak overwoog van ie ontketenen van soldaten van ene leger dat Polen binnenviel plusteken ter den loop van den oorlog ruwweg 6 miljoen Poolse gemeenschap doodde.
Maar hij zei dat ie werkgelegenheid morele waarde heeft plusteken belangrijke wetenschappelijke kennisoverdracht ontdekt.
“Dit zijn zowel mensen plusteken zij verdienen zowel ene begrafenis,” zei Karol.
Verschillend dan ter den onmiddellijke naoorlogse jaren, zijn maar weinig gezinnen tegenwoordig actief op zoek zoals verloren familieleden. Te veel gevallen is den emotionele plusteken generatieafstand te vitaal; Er is niemand meer wegens den ontbrekende te onthouden, of den behoefte aan sluiting is met den tijdstip vervaagd.
Voordat Bartsch, den 83-jarige diegene den begrafenis ter Halbe bijwoonde, is er geen sluiting.
“Ik schenkkan nog steeds geen vrede vinden indien ik denken dat zoveel mensen hier nog steeds ter den vloer zijn overstelpen zonder ene goede begrafenis,” zei hij. “Mijn hart zullen zichzelf verheugen indien ik zowel mijn vader zullen kunnen overstelpen, maar dat zullen noch plaatsvinden.”
___
Gera meldde uit Ostrołęka, Polen.